งานมงคล(ทำไมกูซูต้องมีกฎแบบนี้!!!#ซีเฉิง)
หลังงานแต่งงานของทั้งได้จบลง
.
.
.
.
.
ณ ห้องหอ
"หวั่นอิ๋น...."หลานซีเฉินเรียกเจียงหวั่นอิ๋นด้วยน้ำเสียงอ้อดอ้อน
"มะ...มีอะไรหรือ"ร่างบางตอบด้วยน้ำเสียงตะกุก ตะกัก
หลานซีเฉินเดินเข้าไปหาร่างบางจากนั้นก็รวบร่างบางเข้ามากอดทำให้2ร่างแนบชิดกันและกันจนได้ยินเสียงหัวใจซึ่งกันและกัน การกระทำนี้เรียกใบหน้าที่ขึ้นสีแดงก่ำจากร่างบางได้ไม่ยากนัก เพราะตอนนี้หน้าของคนที่อยู่ในอ้อมแขนกลายเป็นสีแดงก่ำเหมือนลูกแอปเปิ้ลเสียแล้ว
"ทะ...ท่าน"
"เรียกชื่อพี่สิ..."หลานซีเฉินก้มบอกร่างบางพร้อมทั้งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
"หละ...หลานฮวั่น...><"
"^^"ช่างเป็นคนที่น่ารักเสียจริง
"ทะ..ท่านปล่อยข้าก่อน"คนตัวเล็กพยายามที่จะดันร่างของหลานซีเฉินออกด้วยความเขินอาย
"ขะ...ข้าจะไปอาบน้ำแล้ว"
"ตกลง...พี่จะปล่อยหวั่นอิ๋น"อยากจะจับเจ้ากินเสียตอนนี้จริงๆเลย
หลานซีเฉินได้แต่คิดในใจพลางมองร่างคนตัวเล็กที่พอหลุดออกจากอ้อมกอดก็รีบดีดตัวเดินหนีทันที
.
.
.
หลังรอเจียงหวั่นอิ๋นอาบน้ำเสร็จ
"หวั่นอิ๋น...ที่เจ้าสัญญากับพี่ไว้ก่อนหน้านั้นน่ะ...^^"หลานซีเฉินพูดพลางอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"อะ...เอ่อ...."
"เจ้าสัญญาแล้วนะ..."
หลานซีเฉินเดินเข้าไปหาร่างบางก่อนจะตวัดมือคว้าเอวร่างบางให้มาอยู่ในอ้อมกอดของตนเองอย่างง่ายดาย
"ขะ...ข้า...><"
หลานซีเฉินถือโอกาสที่คนตัวเล็กเผลอค่อยๆพลักร่างบางนั้นให้นอนราบกับเตียงไม้ที่ถูกตกแต่งด้วยสีแดงสวยงาม
"พี่รักเจ้านะ...เป็นของพี่นะหวั่นอิ๋น..."
ร่างสูงพูดจบก็ก้มลงปิดปากเล็กๆนั่นด้วยรวดเร็วจากนั้นก็ค่อยๆละเมียดละไมจูบริมฝีปากบางนั่นอย่าง
ช้าๆความเปียกชื้นของลิ้นที่พยายามดุนดันเข้ามาทำให้หวั่นอิ่นต้องเผลอเปล่งเสียงออกมา
"อื้ออ..."ใบหน้าเห่อร้อนไปกับอารมณ์ปรารถนาที่รุนแรงขึ้นจนร่างกายร้อนรุ่มไปหมด
"หึๆ...."หลานซีเฉินหัวเราะในลำคอเบาๆเมื่อเห็นว่าหวั่นอิ๋นนั้นเริ่มที่จะปล่อยอารมณ์ไปกับสัมผัสของเขา มือหนาค่อยๆปลดสายคาดเอวสีม่วงของคนที่อยู่ใต้ร่างออกก่อนจะค่อยๆไล้มือไปตามเรือนร่างงดงามนั่นช้าๆ
".....><"
มือหนาค่อยๆปลดเปลื้องอาภรณ์ออกทีละชิ้นอย่างไม่รีบร้อนทั้งๆที่ในใจนั้นร้อนยิ่งกว่าไฟ หลังถอดอาภรณ์ของคนใต้ร่างเสร็จมือหนาก็ค่อยๆบรรจงจับส่วนอ่อนไหวของร่างกายของหวั่นอิ๋นแล้วค่อยๆชักรูดเบาๆ
"อ่าสส...หละ..หลานฮวั่น...."ความชื้นแฉะเสียวสะท้านแทรกเข้ามา หลานซีเฉินใช้ฟันขบเม้มสลับกับเรียวลิ้นที่ดุนดันจนเม็ดปทุมชูชันขึ้นสีระเรื่อ
"หวั่นอิ๋นรู้สึกดีหรือไม่...."หลานซีเฉินถามคนใต้ร่างที่ดวงตาหยาดเยิ้มไปด้วยแรงปรารถนา
แผ่นหลังแอ่นตามรอยลากผ่านฝ่ามือที่สอดเข้ามาด้านล่าง ส่วนอ่อนไหวถูกชักรูดซ้ำแล้วซ้ำเลา จนไม่สามารถกลั้นอารมณ์ได้อีกต่อไป
"อ๊ะ...อ่าสสสส"
ร่างบางกระตุก2-3ทีก่อนจะปล่อยสายธารสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะมือคนทำไปหมด
หลานซีเฉินจัดให้คนตัวเล็กอยู่ในท่าคลานเข่าจากนั้นค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของคนใต้ร่างจากนั้นก็ขยับเข้าออกช้าๆ
"อื้ออออ"คนตัวเล็กร้องออกมาเพราะรู้สึกจุก
"หวั่นอิ๋น...เจ้าช่างงดงามยิ่งนัก"หลานซีเฉินพูดก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกเพื่อให้ช่องทางรักได้ปรับตัวก่อนที่จะมีอะไรเข้าไป พอรู้สึกว่าเริ่มที่จะปรับตัวได้แล้วร่างหน้าก็รีบถอดอาภรณ์ของตนเองออกด้วยความรวดเร็วก่อนจะขยับตัวไปจูบริมฝีปากบางนั้นอีกครั้ง
"อึก....จะ...เจ็บ..ข้าเจ็บ"เจียงหวั่นอิ๋นบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเพราะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แทงเข้ามาจากด้านหลัง
"ผ่อนคลายนะเด็กดี..."หลานซีเฉินพูดจบก็ค่อยๆขบเม้มตามใบหูไล่จนมาถึงไหปลาร้าเพื่อทำให้ร่างบางได้ผ่อนคลายจะได้ไม่เกร็งจนเกินไป
หลานซีเฉินค่อยๆสอดใส่แก่นกายของตนเองเข้ามาช้าๆ เข้าได้เพียงส่วนหัวก็รู้สึกถึงความคับแน่นอุ่นร้อนที่ทำให้ตัวหลานซีเฉินนั้นแทบจะระเบิดออกมา
"ฮึก...เจ็บ..หลานฮวั่น..."น้ำสีใสคลออยู่ที่ดวงตางามของร่างบาง
"อดทนนะเด็กดี..หลังจากนี้..พี่จะปรานีเจ้า.."ว่าแล้วก็ยกยิ้มอบอุ่นมาให้แล้วค่อยๆสอดแก่นกายเข้าาไปจนสุด เล่นเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกเลยทีเดียว
"อ่าสสส..หวะ..หวั่นอิ๋น.."หลานซีเฉินครางชื่อร่างบางออกมา
สะโพกค่อยๆขยับไปอย่างช้าๆและเริ่มเร็วขึ้น
"อ๊ะๆๆ..หละ..หลานฮวั่นอ๊ะๆๆ"
"อ๊ะๆๆๆหวะ..หวั่นอิ๋น"หลานซีเฉินก็ค่อยๆขยับสสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆจนใกล้จะถึงฝั่นฝัน
"หละ..หลานฮวั่น...ขะ...ข้า..อ๊ะๆ..มะ..ไม่ไหว"
"อ๊ะๆๆๆๆ"
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นภายในห้องหอที่ร้อนแรงไปด้วยอารมณ์ที่ปรารถนาของทั้ง2ฝ่าย
"ขะ..ข้ารัก...ทะ...ท่านหลานฮวั่นอ๊ะๆๆๆ...อ่าสสสสส"ร่างบางพูดจบก็เริ่มกระตุกแล้วปล่อยธารน้ำสสีขาวขุ่นออกมา
"พะ..พี่ก็รัก..จะ..เจ้า..อ๊ะๆๆ"หลานซีเฉินรีบขยับสะโพกให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นคนรักของตนไปถึงฝั่นฝันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"อ่าสสสสส...."หลานซีเฉินครางออกมาสายธารสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาจนทะลักช่องทางรักของเจียงหวั่นอิ๋นทำให้เจ้าตัวรู้สึกร้อนไม่น้อย
"แฮกๆ..."
"เจ้าเหนื่อยแล้วหรือ..."หลานซีเฉินถามคนรักด้วยเสียงหอบเล็กน้อย
"หนะ..เหนื่อย..."
"แต่พี่ยังไม่เหนื่อย..เจ้ารู้ไหมว่าพี่รอวันนี้มานานแค่ไหน.."หลานซีเฉินพูด
"มะ..ไม่รู้"
"พี่รอวันที่จะได้อยู่เคียงข้างเจ้า...รอวันที่จะได้แต่งกับเจ้าเพื่อให้เจ้าไม่สามารถจากพี่ไปที่ใด..."
"...><"
"พี่รักเจ้า..เจียงหวั่นอิ๋น"หลานซีเฉินพูดจบก็เริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้งจนถึงรุ่งสางของวันต่อไป
ไรท์เองงง:พึ่งหัดแต่งNCครั้งแรกในชีวิตจริงๆ ชอบไม่ชอบยังไงก็ติชมกันได้นะคะพึ่งหัดแต่งครั้งแรกไม่รู้จริงๆแหะๆหวังว่าทุกคนคงจะชอบกันน้าา
อร๊ายยยยเขาได้กันแล้ว รนายบาสบบเติมเลือดดดดดฉันที
ตอบลบเฮือก//ตุย
ตอบลบ